Μερικά προκλητικά και ιδιαίτερα.

Σήμερα ,ομολογούμε πώς διάγουμε μια μετα-μοντέρνα εποχή με 'ολες τις προκλήσεις και δεδόμενα.Μερικά πράγματα και θέσεις που ίσχυαν μέχρι τούδε σήμερα αίρονται,άλλα μεταμορφώνονται είτε παραμορφώνονται και θρυματίζονται,γιατί θρυματισμένη νοείται η σημερινή κοινωνία. Παρατηρούμε μια αυξημένη μορφή βίας διεσπαρμένη σε όλες τις πλευρές τις κοινωνίας.Φόνοι .βιασμοί ληστείες ,διαστροφές κλπ. Μέσα στην λαίλαπα αυτή,χάνονται και οι έννοιες της αισθητικής και της αρμονίας .Στη θέση τους εισέρχονται και στέκονται χαύνα ,η αντιασθητική και η δυσαρμονία.Η έλλειψη παιδείας κυριαρχείται στα Πανεπιστήμια που κατάντησαν άντρα παρανομίας και παραβατικότητας.Πολιτικές έννοιες του χάους ,επικρατούν μια και το όριο πρός το μηδέν και κάτω της αριστεράς -δεξιάς περατώθηκε ,και ο πεπερασμένος αριθμός είναι ασαφής χαώδης και ευτράπελος. Στο βάθος αυτών των καταστάσεων ιδού η Εκκλησία με τους θεσμους της,μια κρατική διεπωμένη από τις αρχές νόμους ,του κράτους,αλλη ιδιωτική κλπ.Ολες ίστανται σιωπηλές ,χαύνοι παρατηρητές αυτής της κοινωνικής κόλασης που εμπεριέχει σαφώς και τα προϊόντα του κλήρου. Άνθρωποι μή έχοντες κάποια σαφή καριέρα ,εξαιρουμένων ολιγων ζηλωτικών περιπτώσεων,την "βρίσκουν " με την εργασία του ιερουργείν,μια και το μεροκάματο βγαίνει και ακόπως.Από την άλλη βλέπεις κάτι δυστυχισμένα ,καταπιεσμένα άτομα ,που ασκούν αυτό εκ Θεού (αν είναι ) λειτούργημα με ψίχουλα αμοιβής( οτι δώσει ο δίσκος και το παγκάρι ). Πάνω σε αυτές τις στρεβλώσεις κυριαρχεί ο φρικτός "δεσποτισμός " με κάτι χοντρούς μαλιαρούς ,και πολλάκις εριστικούς που αποκαλούνται "δεσπότες ".Τι να δεσπόζουν τα άτομα αυτά ,αυτό δεν κατανοείται.Το σκέτο "Επίσκοπος " δεν τους πάει,θέλουν πιο πολλά.Ενδύονται ποικιλότρομα με λιλιά και σταυρού και εγκόλπια πολύτιμα.Το Ιερό Ευαγέλλιο του φτωχούλη Χριστού ,κουκουλωμένο μέσα στο χρυσό πανάρισμα πολλάκις διακοσμημένο και με πετρούλες πολυτίμους.Η μήτρα και αυτή κοστίζουσα.Εν γένει μια ένδυση ένός δεσπότη ακριβή και πολύτιμη.Και τούτο για μια ιερουργία τριώνωρών το πολύ . Ο απλός κόσμος θέλει το παπά του,απλό μαχόμενο,χαμογελαστό με τις δέουσες αντοχές.Στα δύσκολα τον χρειάζεται,εκεί που η απελπισία και η μαυρίλα κυριαρχεί,ογανώνεται και αφεντεύει.Κόντρα σε αντιλήψεις χαζές και παραποιημένες .για χωρίς λόγο θαύματα και μηνύματα,,με αδικαιολόγητες φοβέρες και καταπιστεύαματα.Ο απλός ο αγνός ιερέας ,που να το πονά το ποίμνιο -την γενικευμένη οικογένεια του. Αυτόν το ιερωμένο μαχητή μέσα στις ευθύνες ( αντ.επάλξεις ) της οικογένειάς του.Δεν νοείται κληρικός χωρίς κοινότητα.Ο μοναχός έχει τους αδελφούς του στο Μοναστήρι ,άρα και ο ιερέας -Επίσκοπος να έχει την οικογένειά του .ως λέγει Αγία Γραφή. Αλλά ποιός να τα ακούσει αυτά ?Ο Πατριάρχης?Ο Πάπας της Ρώμης.Αυτοί δυστυχώς είναι κωφοί κατέπιθυμίαν.Και για να λέμε το σωστό και το πρέπεον ,χρειάζονται κότσια για να πάρεις μια απόφαση να στείλεις στον έξω από εδώ τις αποφάσεις της Ελβίρας με τις οποίες επιβλήθηκε η μεγάλη διαστροφή.Την διάλυση των οικογρνριών των μέχρι τούδε εγγάμων κληρικών ,την εξορία των συζύγων σε Μοναστήρια -δεσμωτήρια και την επιβολή δήθεν όρκου αγνότητος.Αλλά πώς μπορεί να ορισθεί η αγνότητα?Να είσαι άγαμος ?Αυτό δεν είναι αγνότητα ,είναι θυσία μα και διαστροφή και αμαρτία γιατι παραβαίνει τις εντολές του Θεού. Από την άλλη έχουμε ένα δυσωδομόν Κράτος,με μέλη της υπερτάτης ανοικανότητας και βλα΄κειας .Αχρηστά άτομα που κοσμούν τις υπηρεσίες του Κράτους.και δεν είναι μόνο άχρηστα και αν'ικανα είναι και κακά ζηλόφονα και εκδικητικά .Σκεφετίτε τι συναίβενε κατα το παρελθόν όταν ήθελες μια τηλεφωνική σύνδεση-Μπάρμπα στην Κορώνη έβαζες,και δεν εξαιρείται η αδέκαστος δικαιοσύνη που λειτουγεί ασθμενοντας. Και βέβαια έχουμε και τους Πρίγκηπες της Βουλής .Εκεί θα συζητηθούν όλα τα καλούδια που θα επιβάλουν στον λαό.Εκεί ψηήσθηκαν οι περιοκοπές -ΚΛΟΠΕΣ των συντάξεων ,και ουδείς σύρθηκε στην Δικαιοσύνη μια και ο Αρειος Πάγος εδώ είναι γκαβός και κωφός.Καταχρεώσαν τον λαουτζίκο και τολμούν τα καθάρματα και μιλούν και λέγουν :Ψηφήτε με! Και ο κόσμος ανήμπορος τι να πιστέψει ποόν και γιατί τον Μακελάρη του βίου του και της ψυχής του ή τον επερχόμενο Σωτήρα?Και τόσο απλό ! Με ένα χαρί με πέντε αράδες ,επιλέγεις τον καλό σου στη Βουλή.Και το κατέχουν αυτό οι πολιτικοί και τάζουν λαγούς με πετραχείλια και τίποτα δεν τηρούν από τα υπεσχημένα. Τι προτείνω?Ας με συμβουλεέυσει κάποιος !

Επιτέλους που βαδίζει η κοινωνία μας σήμερα ?Ερωτημα πρός τους σεβαστούς πολιτικούς μας.

Μάθαμε εκ των ΜΜΕ,πώς ένα ζευγάρι γκεϊ ενω προκλητικά ερωτοτροπούσε ,εντός ενός εστιατορίου στο υπέροχο Ναύπλιο,εγορίζοντας τους λοιπόυς πελάτες,υπέστη ευγενή διωγμό εκ του εστιατορίου.και τούτο διότι ήσαν προκλητικοί και μάλιστα ενώπιο παιδών μιας τρυφερής ηλικίας. Βέβαια πολλοί και δή δημοσιογράφοι ,αντέδρασαν δια την πράξιν του εστιάτωρος να εκδιώξει τους διεστραμμένους εκ του καταστήματος του προσπαθώντας να προστατέψει εκ της δεούσης ντροπής την επιχείρησή του.Και τούτο είναι δικαίωμα του καθενός. Μπορεί οι Νόμοι να πρεσβεύουν άλλα .αλλά ο υπέρτατος Νόμος του Θεού καταδικάζει τους κυναίδους και αρσενοκοίτους.Αρκεί να ανατρέξουμε απλά τα ειρημένα επ΄αυτού στην Αγ.Γραφή.Εμείς λοιπόν πάνω από τον Νόμο του κράτους υπάρχει ισχυρότερος ο Νόμος του Θεού και σε αυτόν βεβαίως υπακούομε. Δεν επιζητούμε την εκδίωξη αυτών εκ της κοινωνίας ,μηδέ την δημιουργίαν γκέτο.Απλά είναι τα πράγματα.όπως θα αντιδρούσαμε και με τις ερωτικές πράξεις δημοσίως ενός φυσιολογικού ζευγαριού,έτσι ισότιμως αντριδρούμε και δια αυτούς. Η κοινωνία μας έχει αλοιωθεί.Μετανάστες ,αλλόθρησκοι ,μιάς άλλης κοινωνίας ήθους και αρχών κυκλοφορούν ανέτως στις πόλεις μας ,άλλοι εξ αύτών παρανομούν άλλοι όχι.Το ζήτημα είναι ότι ο λαός μας τα υπομένει αυτά .και αυτό δεν είναι δίκαιο.Το ίδιο με τους κυνάιδους!Το τί πράττουν το σώμα τους είναι δικός τους λογαριαμός,αλλά μακρυά μας ,έξω από τις κοινωνίες μας .Δεν αντέχει άλλον θρυματισμό η κοινωνίας μας πιά.Και μια αντίδραση κύριοι της Βουλής εκ μέρους των πολιτών προφανώς θα στοιχίσει.Να το έχετε κατα νού αυτό!!

Δυστυχώς λυπούμεθα κύριοι της Βουλής των Ελλήνων !

Ο ξαφνικός θάνατος του Βσιλέως Κων/νου Β'επέφερε λύπη σε πολλούς συμπατριώτες μας ,γιατί έχουν το δικαίωμα ,να επιθυμούν τον θεσμό της Μοναρχίας,ως δώρον της Δημοκρατίας.Εδώ όμως έχουμε επέσχυντες συμπεριφορές από πολλούς του πολιτικού χώρου. Κύριοι της Βουλής Ο Βασιλέυς Κων/νος δεν είναι υπέύθυνος : 1.Για την οικονομική καταστροφή της Ελλάδος ,που ρήμαξε τον Ελληνικό λαό και οι φταίχτες είναι τα μεγάλα κόμματα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. 2.Ο Βασιλέυς δεν δέχθηκε την δημιουργία πολιτικού κόμματος για να μην διχάσει τον Ελληνικό λαό σε χρόνια δυσκολίας . 3.Οι Βασιλείς της Ελλάδος ήταν οι Υπέρτατοι ΄Αρχοντες δυνάμει του Συντάγματος για πολλά χρόνια. Απεναντίας τα πολιτικά κόμματα όλου του πολιτικού φάσματος έχουν την ευθύνη για: 1.ξεπούλημα της Ιεράς Μακεδονίας 2.Ξεπούλημα του πλούτου του λαού 3.Καταστροφή της νεολαίας μας 4.καταστροφή της κοινωνίας και των ηθικών θεσμ'ων 5.Νομοθέτησεις που έχουν κόσμο να κλέψουν ,τα δεδολευμένα του Ελληνα πολίτη και πιο πολύ των δύστυχών συνταξιούχων με επιβολή κουρεμάτων πληρωμένων συντάξεων κλπ. 6.Αποδοχή της διαστροφής με νομιμοποίηση γάμου και συμβιώσεως ατόμων ιδίου φύλου 7.Διάλυση της εννόμου τάξεως ,επικράτηση φόβου από την ανεπάρκεια του κράτους στην αστυνόμευση/ Σήμερα ο Βασιλεύς Κων/νος κέιτεται νεκρός ,και η Κυβέρνηση αρνείται πολλά για αυτόν ,τα πάντα που η οικογένεια του εζήτησε. Τι έχει να φοβηθεί ο πολιτικός κόσμος από τον ήδη νεκρό Βασιλέα Κων/νο?Το λαΊκό προσύνημα θα γίνει ,είτε αρρέσει είτε δεν αρρέσει σε μερικούς.Η αγάπη και η τιμή α δοθεί σε αυτόν ,με το ύστατο ΧΑΙΡΕ του Ελληνικού Λαού. Και σας βεβαιώνω πώς ο Βασιλεύες Κων/νος υπήρξε ένας καλόκαρδος ,ευγενής ,και ανώτερος ψυχικά άνθρωπος.΄Ηταν τιμή να το γνωρίσω και να του σφίξω το χέρι. Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΑΠΕΘΑΝΕΝ ΖΗΤΩ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ

Δυστυχώς δεν πάει καλά !

Στην συνέχεια με την κρίση που γενικέυθυκε μετά την εκδημία της Α.Α.Πάπα Βενεδίκτου 16ου από την πλευρά των δήθεν υπερ-συντηρητικών κληρικών που και αυτοί κοσμού της Νέα Καθολική Εκκλησία των Συνοδικών ,παρατηρούμε μια βιογραφική θα έλεγα αντίδραση που προέρχεται από τους Αρχιεπίσκοπους Γκεόρκ Γκενσβαϊν,τέως ιδιωτικού γραμματέα του θανόντος Πάπα Βενεδίκτου,επίσης Αρχιεπισκόπου Βιτσεντσο Παγκλια και του Καρδ.Ρομπερτ Σαλαχ. Οι κληρικοί αυτοί αντιδρούν στίς αποφάσεις και σκέψεις τουν νύν Πάπα Φραγκίσκου που ο πρώτος έντεχνα χαρακτηρίζει και ώς "ο διάβολος " χωρίς βεβαια να κατοονομάζει.Δεν κατανοώ γιατί δεν βγαίνουν ανοιχτά και στα ίσια ,να πούν και να παρουσιάσουν τις θέεις των?Οι θεολογικές θέσεις κάθε άλλο παρά υπερσυντηρητικές είναι ως είναι των αδελφοτήτων SSPx,SSPXres,SSPXII-SSPV κλπ. Δεν είναι ειλικρινείς διότι αντιδρούν διότι ,οι επιθυμίες των δεν έγινα αποδεκτές εκ του νυν Πάπα και μόνον ,και αντιδρούν πλαγιώς δια της συγγραφικής πένας! Λέγεται δε πώς στο αντιχριστιανικό ζήτημα της αγαμίας του κλήρου,όπου καταστρατηγείται ο Λόγος του Θεού και οι διδασκαλίες του Αποστόλου Παυλου μα και η Ιερά Παράδοση,ο νύν Πάπας έχει κάποιες θετικές σκέψεις επ΄αυτού,ειδικά για την έλλειψη ιερέων στην Λατ.Αμερική.Στο ζήτημα αυτό αμφότερες και μέχρι σήμερα Εκκλησίες σφάλλουν και μάλιστα σοβαρά.Η Ρωμαιοκαθολική να μην επιτρέπει τον θεσμό του εγγάμου κληρικού και η Ορθόδοξη του Επισκόπου. Τονίσαμε πολλές φορές πώς ο κληρικός χρειάζεται κοινότητα,οκογένεια για ζήσει φυσιολογικά και όχι ασκητικά κελιά μέσα σε πόλεις .Το αποτέλεσμα είναι η κατάθλιψη ,και πάσεις φύσεως ψυχώσεις των αγαμων κληρικών ,ακόμη και πολλές διαστροφές. Το να λές "αρνούμαι " τον θεσμό του εγγάμου κληρικού δεν σημαίνει ότι από τον αισχρό προτεσταντικό νεωτερισμό μεταβαίνεις στον υπερ-συντηρητισμό.Στην γελοιότητα μεταβαίνεις και μόνον.Και καλά θα κάνου Οι "Πρίγκηπές " του βατικανού να σκύψουν το κεφάλι και να μιλούν με μια γλώσσα ,την γλώσσα της αληθείας ,ως είναι το ιερό και δή εκ Θεού καθήκον τους? Πώς είναι δυνατόν ένας διεστραμμένος κληρικός να ενεργεί επί του Θυσιαστηρίου ?Να ιερουργεί ?Αυτά είναι βλασφημίες και ντροπή. Βέβαια αφορούν μια λοξοδρομούσα Εκκλησία εκ της Ιεράς Παραδόσεως και της Ορθής Ευαγγελικής Διδασκαλίας. Ο Καλός Θεός να τους φωτίσει.

Είναι ιστορικό γεγονός

Τα παλια χρόνια ,η Εκκλησία ήταν πιο ρεαλιστική και ακολουθούσε τον Ευαγγέλιο του Χριστού.Δηλ .ήταν Χριστιανική Εκκλησία με χριστιανούς με Χριστό.Σήμερα είναι κάτι άλλο απεχθές ,με εταιρείες μπίζνες,ακολασίες παρανομίες διαστροφές .Και κάπου το βάθος βλέπεις και μια ακχτιδα αγιότητας . Από τη μια η Καθολική Εκκλησία στη Νέα της μορφή.Δηλ.αυτή ξεκομένη από την Ιερή παράδοση,δηλ.το προτεσταντικό μόρφωμα περνά την κρ'ίση της με τις καινοτομίες και υπερβολές του Παπα Φραγκίσκου,.Από την άλλη η Ορθόδοξη που τα έχει χαμένα με το Ουκρανικό ολοκάυτωμα ευλογημένο από τπν επαρρατο πατριάρχη Πασών των Ρωσιών. Μιλούν για σχίσματα.Εδώ δεν αναμένουμε ένα σχίσμα ,αλλα ένα κουρέλιασμα. Οταν λέγεται εντός της Αγίας Εδρας ότι ο διάβολος εισήλθε στο Βατικανό και αυτό μας είναι γνωστό,τούτο είναι μια φρίκη.Μα και ο διάβολος εισήλθε στην Ορθοδοξία με αποτέλεσμα ορθόδοξος να κατασφάζει ορθόδοξο. Το τι θα γίνει μου είναι άγνωστο.Απλά ας προσευχηθούμε !

Είναι αδικο !

Για μία ακόμη φορά ,δύο καθάρματα από το Αφγανιστάν,στον Εβρο μας ,ξυλοκόπησαν έδεσαν εναν συμπολίτη μας με σκοπό να ληστέψουν.Αν μιλήσω πώς πρέπει αυτα τα υποκείμενα πώς πρέπει να απελαθούν τώρα μαζί με τους ομοίους των,θαα θεωρηθώ ρατσιστής ,και δή παράνομος. Επίσης ένα ανθρωποειδές κάκέκτυπο γυναικός,δηλ,άνδρας ντυμένος γυναίκα ,από αυτούς του τρίτου φίλου,μάζεψε παιδακια τις διελθούσες Αγιες Ημέρες των Χριστουγέννων ,για να τους πεί παραμυθάκια και άδραξε την ευκαρεία να επιδείξει μαζί με τα κάλη του και την σημαία των ΛΟΑΤΚΙ.Αν τον χαρακτηρίσω κύναιδο,θα παρανομίσω και πάλι. Επιτέλους αν γίνει κάτι.Κανένας δεν λέγει για τους ομοφιλόφυλους,άνθρωποι είναι ,αλλά να μείνουν στις δικές τους κοινωνίες και συναναστροφές .Δεν είναι σωστός ο προβληματισμός των μικρών παιδιών για το είδος του ανθρωποειδούς . Επίσης ,στη γειτονιά μου ανήμερα των Χριστουγέννων δυο γύφτοι ήρθαν να πουν τα κάλαντα και κλέψαν συγχρόνως και τις ...γλάστρες μας.Τώρα που το λέγω παλι παρανομώ. Πρέπει εσείς οι πολιτικοί που νομοθετείτε ,επειδή είσαστε αναξιόπιστοι και βεβαίως υπέυθυνοι για την οικονομική καταστροφή της χώρας μας ,να προσέχετε τι νόμους μας βάζετε. Τώρα που έρχονται Εκλογές το χρυσώνουν το χάπι.Αλλα να προσέξουν .Ο Λαός δεν συγχωρεί. Με λίγα λόγια έννομη παρανομία .Μπράβο σας.

Ο Θεός να βάλει το χέρι Του

και πάλι από τα ΜΜΕ μάθαμε για την κριτική των συντηρητικών κύκλων σε βάρος του νύν Πάπα Φραγκίσκου.Και τούτο διαμυνήεται και γραπτώς σε κάποιο βιβλίο.Και αυτό συνέβη μετά από την εκδημία της Α.Α Παπα Βενεδίκτου ΙΣΤ".Φθάσν στο σημείο να λέγων πώς ο διάβολος έχει εισέλθει στο Βατικανό.Ελπίζουμε πώς όλα αυτά είναι δημοσιογραφικές υπερβολές και ότι επ΄ουδενί τρόπο χρειαζόμαστε ακόμη ένα νέο σχίσμα μέσα στους κόλπους της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.Βέβαια πάντα κάτι θα υπάρχει που θα δημιουργεί αντιδράσεις .Αυτή την στιγμή καλούμεθα σε προσευ΄χη ώστε να αποφευχθεί αυτό το τραγικό γεγονός και μπεί και πάλι η λογική,η Ειρήνη και η Αγιότητα στην Αγία Εδρα.Εμείς μιλήσαμε αρμοδίως και δημοσίως για αυτούς τους κινδύνους.

«Ένας ταπεινός εργάτης στον αμπελώνα του Κυρίου», του σεβασμ. Θεόδωρου Κοντίδη Ο πρώην πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ’ απεβίωσε την τελευταία ημέρα του 2022 σε ηλικία 95 ετών. Υπήρξε πάπας και επίσκοπος Ρώμης από το 2005 ως το 2013, δηλαδή για 8 χρόνια. Εξελέγη σε ηλικία 78 ετών, σε μια εποχή που, όπως ο ίδιος ομολόγησε, επιθυμούσε να αποσυρθεί και να ασχοληθεί με τις μελέτες του, να εκδώσει κάποια βιβλία που προετοίμαζε και να αφιερώσει χρόνο στην αλληλογραφία του. Αντί αυτού ανέλαβε την πιο βαριά ευθύνη από όσες είχε αναλάβει ως τότε, σε μια θέση όπου δεν έλλειψαν οι δύσκολες και οδυνηρές ώρες. «Κύριε, μη μου το κάνεις αυτό…» είχε πει όταν έβλεπε ότι οι ψήφοι έγερναν την εκλογή προς το μέρος του, όπως ανέφερε αργότερα σε μια ομάδα Γερμανών προσκυνητών. Ο δάσκαλος, ο θεολόγος, ο διανοούμενος. Είχε ευρύτατη παιδεία, καθαρή σκέψη και ήξερε να βάζει τα ουσιώδη στην κεντρική θέση. Ως ειδήμων και σύμβουλος του επισκόπου Κολωνίας συμμετείχε στην Β Σύνοδο του Βατικανού και συνέβαλε με πεποίθηση και γνώση σε αυτήν την ανανεωμένη διατύπωση της πίστη της Εκκλησίας προς τον σύγχρονο άνθρωπο και την σύγχρονη εποχή: Την εποχή δηλαδή που χαρακτηρίζεται από την επιστήμη, την βιομηχανία και την τεχνολογία, την δημοκρατία και τον πλουραλισμό, τις ατομικές ελευθερίες και την ελευθερία της ατομικής συνείδησης. Ήταν οι αρχές της δεκαετίας του ’60 και η Σύνοδος ανέλαβε σε πέρας τις προσπάθειες και τα βήματα των τελευταίων 100 ετών στην Καθολική Εκκλησία. Ο Ιωσήφ Ράτσιγγερ διακρίθηκε σε αυτό το πεδίο και απέκτησε διεθνή φήμη ήδη από 35 ετών. Η συνέχεια όμως δεν υπήρξε απλή και ομαλή. Ακολούθησε μια περίοδος ταραχών, αμφισβήτησης των πάντων, βίας, η νεολαία της Ευρώπης ήταν σε αναβρασμό. Ο καθηγητής Ράτσιγγερ παραιτήθηκε από την θεολογική του Τύμπιγκεν και πήγε στην αντίστοιχη σχολή του Ρέγκενσμπουργκ. Κατά κάποιο τρόπο από την πρωτεύουσα πήγε στην επαρχία, όταν όλοι προσπαθούσαν να κάνουν το αντίθετο. Ο Ράτσιγγερ κατανοούσε την αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων και την ανανέωση. Αλλά αυτά δεν μπορούσαν να είναι απόρριψη του παρελθόντος και της παράδοσης. Είχαν νόημα ως μια νέα ερμηνεία της παράδοσης σε νέες συνθήκες, αλλά με κανέναν τρόπο δεν ήταν ρήξη με το παρελθόν και απόρριψη των παλιών μεγάλων δασκάλων. Η ανανέωση αντλεί το νόημά της από το ουσιώδες, όχι από την μόδα ή το δευτερεύον: Από το ίδιο ουσιώδες που εμπνέει πάντα τον λαό του Θεού, δηλαδή τον Χριστό και το Ευαγγέλιο, από εκεί πρέπει να ξεκινά. Αυτός είναι η οδός κάθε πρωτοβουλίας μέσα στην Εκκλησία. Οι αλλαγές στον πολιτισμό και την νοοτροπία ιδίως στην Ευρώπη και την Αμερική στα χρόνιά του ‘60 και του ‘70 ήταν απόρριψη της παράδοσης. Αυτό ήταν αντίθετο με τις αντιλήψεις και τις επιλογές του Ράτσιγγερ. Αυτή η στάση θα είναι σταθερή και στην μετέπειτα ζωή του. Θα αρνηθεί πάντα τη ρήξη με την παράδοση. Στα επόμενα χρόνια από τη θέση του προϊσταμένου στην Γραμματεία για την ορθοδοξία, από όπου έπρεπε να εποπτεύει την ορθοδοξία θεολόγων ή κινημάτων εντός της Εκκλησίας, αλλά και από την θέση ως πάπας υπερασπίστηκε την ενότητα της διδασκαλίας της Εκκλησία και της πίστης της: την επιστροφή στις ουσιώδεις και θεμελιακές αλήθειες που η Αποκάλυψη του Θεού μας φανερώνει. Σε αυτούς που σκέφτονταν με κριτήριο, το παραδοσιακός- προοδευτικός ήταν πολλές φορές αντίπαλος και ορισμένες φορές εχθρός. Ο τρόπος όμως και η προσφορά του πάπα Βενέδικτου ήταν πολύ ουσιαστική και αληθινή στα ταραγμένα εκείνα χρόνια. Ήταν επίσης βαθύς γνώστης της Ελληνικής παιδείας. Πίστευε ότι η ελληνική παιδεία σημάδεψε οριστικά την ζωή, την ιστορία, της Εκκλησίας και συνεπώς και την σκέψη της, δηλαδή την θεολογία. Χαρακτηριστικό της ελληνικής παιδείας είναι η αναζήτηση της αλήθειας με τον λογικό στοχασμό. Δηλαδή η αλήθεια που κάθε λογικός άνθρωπος μπορεί να ακολουθήσει. Μια αλήθεια που ισχύει για όλους. Αυτό ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης το ονόμαζαν επιστήμη. Η επιστήμη και η αλήθεια είχαν καθολική ισχύ και αυτό ένωνε τους ανθρώπους. Ακόμη και αν ήταν διαφορετικοί και διαφωνούσαν είχαν έναν κοινό στόχο, την αναζήτηση της αλήθειας. Με την λογική και την διαλεκτική, όχι με την βία. Αλλά στην εποχή του πάπα Βενέδικτου αυτή η αντίληψη ανατράπηκε. Δεν υπάρχει πλέον η αναζήτηση της αλήθειας, αφού πλέον καθένας έχει την υποκειμενική του αλήθεια. Κάθε ομάδα μπορεί να έχει την δική της αλήθεια. Και θεωρείται αναγκαίο και υποχρεωτικό να γίνεται σεβαστή από όλους: με βάση την ελευθερία, την προσωπική ελευθερία και αυτονομία. Για τον πάπα Βενέδικτο η κρίση του σημερινού κόσμου, της δυτικής κοινωνίας συνίσταται ότι οι άνθρωποι παραιτήθηκαν από την αναζήτηση της αλήθειας. Συνεπώς χάνεται το κοινό έδαφος πάνω στο οποίο μπορούν να ζήσουν, να συνεννοηθούν και να συνεργαστούν. Αυτοί που υπερασπίζονται την αλήθεια, χλευάζονται. Αυτό το ονόμασε δικτατορία του σχετικισμού. Ζούμε ήδη σε μια δικτατορία του σχετικισμού, όπως ανέφερε στον δρόμο του σταυρού την μεγάλη παρασκευή λίγες μέρες πριν πεθάνει ο πάπας Ιωάννης Παύλος. Επίσης ένα άλλο θέμα στο οποίο εργάστηκε και επέμενε είναι η σχέση λογικής και πίστης ή λόγου και πίστης. Ακολουθώντας μια μεγάλη καθολική παράδοση από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες μέχρι τώρα, υπερασπίστηκε την συνέχεια και ενότητα του λόγου και της πίστης μέσα στις δυσκολίες και τις ανάγκες της δικής μας εποχής. Ο λόγος , η λογική δεν είναι μόνο χαρακτηριστικό των εμπειρικών επιστημών και της τεχνολογίας, όπως συχνά εννοείται σήμερα. Η πίστη δεν ανήκει στο χώρο του αυθαίρετου υποκειμενισμού που κανείς δεν μπορεί να δικαιολογήσει. Ο πνευματικός μας κόσμος, ο πολιτισμός, και συνεπώς και το πανεπιστήμιο πρέπει να αγκαλιάζει τόσο τις θετικές επιστήμες, την τεχνολογία, αλλά και την λογοτεχνία, και την φιλοσοφία, την τέχνη και την θεολογία. Είναι δηλαδή ακρωτηριασμένος ο λόγος που θεωρεί λογικό μόνο το εμπειρικό ή την εμπειρική επιστήμη. Έχουμε ανάγκη από τον ευρύ και πολύμορφο λόγο. Αυτό ήταν το θέμα της διάλεξής του στο πανεπιστήμιο του Ρεγκενσμπουργκ, το οποίο επισκιάστηκε από την αναφορά του σε έναν διάλογο ανάμεσα στον χριστιανό βυζαντινό αυτοκράτορα και έναν μουσουλμάνο σοφό σχετικά με την βία του Ισλάμ και ξεσήκωσε αντιδράσεις, διαμαρτυρίες και ταραχές ανά την υφήλιο. Οπότε, το κυρίως θέμα της ομιλίας ξεχάστηκε. Όμως η πίστη είναι μια προσωπική εμπειρία, και στάση και σχέση με τον Θεό. Ως τέτοια η πίστη είναι υποκειμενική. Ο λόγος όμως, η λογική ανάλυση, η εξήγηση γίνεται μέσον επικοινωνίας και κάνει την πίστη θέμα συζήτησης, παρουσιάζεται γενικά στους άλλους, αποκτά μια καθολικότητα. Γι’ αυτό μπορούμε να δώσουμε λόγο για την πίστη και την ελπίδα μας. Για τον πάπα Βενέδικτο, ο μουσουλμανικός κόσμος θα έπρεπε να κοιτάξει δύο σημαντικά θέματα: τη σχέση ανάμεσα στο Ισλάμ και τον λόγο και τη σχέση ανάμεσα στο Ισλάμ και τη βία. Ο ποιμένας. Κατά τη διάρκεια των 8 ετών που ήταν πάπας και βρέθηκε στην θέση του αποστόλου Πέτρου, ο Βενέδικτος προσπάθησε να φέρει πιο κοντά την καθολική Εκκλησία στα βασικά και ουσιώδη, δηλαδή στην πίστη, στον Χριστό, στο ευαγγέλιο και να ξεπεράσει έτσι τους διαχωρισμούς, τις διαμάχες και τις αντιπαλότητες ανάμεσα σε προοδευτικούς και παραδοσιακούς, σε ευρωπαίους και αφρικανούς σε αμερικάνους και λατινοαμερικάνους, σε δεξιούς και αριστερούς, σε όσους προτιμούσαν τη θεία λατρεία και σε όσους ήθελαν την κοινωνική δράση. Η πολιτική, η εθνικότητα, η προέλευση κ.α. όλα αυτά έπρεπε να βρουν αρμονία μέσα στην κοινή πίστη του Χριστού. Οι εγκύκλιοι που δημοσίευσε ήταν πάνω στην ελπίδα, την αγάπη και την πίστη: Τις θεολογικές αρετές γιατί αυτές στρέφονται προς τον ίδιο τον Θεό. Τελείωσε επίσης το έργο του Ο Ιησούς από την Ναζαρέτ , και οι ομιλίες ήταν πάντα θεολογικές με σκοπό να ενώσουν και να φέρουν τους πιστούς γύρω από τον Χριστό και τη σωτηρία του. Επεδίωξε και την ενότητα με του αγγλικανούς που μεταστρέφονταν προς την καθολική Εκκλησία δημιουργώντας γι’ αυτούς μια ιδιαίτερη κοινότητα όπου θα μπορούσαν να κρατήσουν κάποια στοιχεία από την αγγλικανική παράδοση. Το ίδιο θέλησε να κάνει και με τους αποσχισμένους οπαδούς των παραδοσιακών του επισκόπου Λεφεβρ. Ένα τυπικό στα λατινικά το οποίο θα μπορούσε να αγκαλιάσει αυτούς που ήταν πάντα προσηλωμένοι στο παλιότερο λατινικό λατρευτικό τυπικό. Αλλά αυτό δεν είχε επιτυχία. Οι διαφορές με αυτό το κίνημα δεν ήταν μόνο λειτουργικές. Δεν ήθελαν ούτε διάλογο με τους ιουδαίους, ούτε ελευθερία της συνείδησης, ούτε διαχριστιανικές σχέσεις. Αντιμετώπισε και το βαρύ θέμα της παιδεραστίας στον κλήρο και στους θεσμούς της καθολικής Εκκλησίας. Η προηγούμενη υπηρεσία του του έδωσε τη δυνατότητα να το κατανοήσει καλύτερα μάλλον από τους άλλους στην διοίκηση της Εκκλησίας. Είναι ο πρώτος που θέλησε να συναντήσει και να μιλήσει με τα θύματα. Χωρίς πολύ θόρυβο εκατοντάδες κληρικοί αποσχηματίστηκαν και εκδιώχθηκαν από τη θέση τους. Αυτό που δεν θέλησε ο πάπας Ιωάννης Παύλος, να στραφεί προς τους ένοχους ιεράρχες, το έκανε ο πάπας Βενέδικτος και ορισμένους που είχαν ισχυρούς προστάτες, τους δίκασε και τους καθαίρεσε και άλλαξε την διοίκηση σε ορισμένα θρησκευτική κινήματα και κοινότητες. Η επιστολή του στην Εκκλησία της Ιρλανδίας, παρότι έχει πολλά θετικά στοιχεία και εκφράζει ειλικρινή συγγνώμη, ωστόσο είναι σε ένα σημαντικό σημείο ανεπαρκής, στην ευθύνη των επισκόπων και της συνόδου των επισκόπων στην διαχείριση αυτού του προβλήματος. Όπως ήταν αναμενόμενο απογοήτευσε πολλούς. Αλλά ένα τέτοιο πρόβλημα δεν λύνεται αμέσως. Χρειάζεται πολλοί να αλλάξουν τον τρόπο που το βλέπουν, να αλλάξουν νόμοι, και κανονισμοί. Διαφορετικά, και τα διάφορα κράτη και οι κοινωνίες θα το είχαν λύσει προ πολλού. Αντιμετώπισε επίσης πολλαπλές κρίσεις και ανεπάρκειες στην κεντρική διοίκηση της Εκκλησίας. Διαφθορά, χρηματισμοί, καριερισμός, φατρίες, ανεπαρκείς δομές ελέγχου. Άνθρωπος πολύ διαφορετικός, πέρα από αυτές τις ανθρώπινες φιλοδοξίες και τα πάθη για αυτοπροβολή, χρήμα και εξουσία, τα μέτρα που πήρε δεν ήταν επαρκή. Τα άφησε για τον διάδοχό του. Ο πάπας Βενέδικτος δεν ήταν επικοινωνιακός και δεν προσπάθησε να εντυπωσιάσει. Πολλοί δεν τον κατάλαβαν. Ακόμη και σήμερα κρίνεται επιπόλαια με το κενό κριτήριο «προοδευτικός /παραδοσιακός». Για όσους όμως πρόσεξαν την πορεία του κέρδισε τον σεβασμό και την αγάπη τους. Είπε κάποτε «η Εκκλησία δεν ποιμαίνεται μόνο με πράξεις και με λόγια, αλλά και με προσευχή και με πόνο». Σε μια ιδιαίτερα δύσκολη εποχή για την Εκκλησία ήταν από αυτούς που στήριξαν την πίστη των αδελφών του. Ήταν πράγματι αυτό που είπε στα πρώτα λόγια μετά την εκλογή του: «ένας ταπεινός εργάτης στον αμπελώνα του Κυρίου».

Message de Mgr Georges Papathanasiou. Archevêque de Kavala. (Macédoine) Primat de l’Eglise Vieille Catholique Romaine pour l’Europe Protecteur Spirituel de l’Ordre des Hospitaliers de saint Jean (Traduction du père Gérard) Très chers Frères et Sœurs Après une longue période avec beaucoup d'obstacles dus au virus Covid en premier lieu, et aujourd'hui à une crise énergétique très pénible, je m’adresse directement à vous par cette lettre officielle ! Nous vivons des circonstances spéciales et terribles qui ont empêché tout voyage, de sorte que je n’ai pas pu venir à vous pour vous rendre visite. Je suis très fier car j'appartiens et je sers notre Sainte Eglise via notre Saint Synode en France et notre Ordre Historique des Hospitaliers de Saint Jean. Notre foi chrétienne est le christianisme avec le Christ. Oui ! Nous avons notre Sauveur dans nos âmes et ses enseignements sont un chemin de base pour nos vies. D'un autre côté nous avons notre Ordre de Saint Jean qui combat au quotidien pour l'aide et le soutient à tant de gens en Afrique, en Europe et dans le monde. Vraiment, chers frères et sœurs, supposez que la stabilité d'une porte est plus grande lorsqu'elle a quatre crochets de soutien que lorsqu'elle n'en a que deux, comme c'est le cas habituellement. De la même manière, notre foi se trouve amplifiée par la lecture des Saintes Ecritures (voir Jacques 3, 1-26). Nous voyons tous les jours, le crime, la violence la guerre, etc. Mais nous ne sommes pas de simples spectateurs. Nous devons être des combattants pour la gloire et l'amour du Père Eternel. Personnellement, avec mes frères bien-aimés, ici dans notre cher pays, la Grèce, nous avons amené à vivre avec nous cinq familles d'Ukraine, en leur donnant toute l'hospitalité pour une vie convenable et sûre, loin de l'horreur de la guerre et de l'invasion russe. Nous rencontrons des difficultés mais nous continuons jusqu'à aujourd'hui notre travail et ce travail ne nous appartient pas mais c'est un travail béni, car je suis fier d’appartenir à l’Ordre de Saint Jean. Je prie tous les jours devant le Saint Autel et je demande à Dieu, de nous donner la puissance, la tolérance et la compassion. Une nouvelle année arrive dans nos vies et nous prions pour que cette année soit une année salutaire de notre Seigneur. Pour offrir de plus en plus, pour soutenir les cœurs douloureux, dans les villes, dans les villages, mais et sur les routes. Oui, nous sommes prêts à servir avec toutes nos forces, avec nos prières, nos souhaits, nos contributions de toutes sortes, n'importe quel moyen doit être utilisée et devenir pour nous un chemin de notre vie. Pour ce qui nous concerne, en Grèce et plus précisément à Kavala en Macédoine, notre plan pour la nouvelle année sera d'offrir des fauteuils roulants électriques pour les personnes handicapées, d'offrir à nouveau le soutien dans l'éducation avec nos professeurs, enseignants et spécialistes, nous allons soutenir des œuvres avec des fournitures médicales et des machines. Notre travail est difficile, car il y a et il y aura toujours beaucoup d'obstacles, mais l'espoir du premier-né de Bethléem donnera à nouveau toute la force et le pouvoir de servir pour Son AMOUR, car seul l'amour peut relier notre chemin au chemin du Salut. St Paul, l'Apôtre de l'amour, Nous l’enseigne : la Foi, l'Espérance et la Charité demeurent toutes les trois, mais la plus grande d'entre elles est la CHARITE. Nous souhaitons un joyeux Noël et une Bonne Année 2023 à chacun ainsi qu’à vos familles. Avec mon amour et mon amitié. En Christ et

Εκοιμήθη η Α.Α ο Παπας Βενεδικτος 16ος

Αρμοδίως και εμείς πληροφορηθήκαμε τον θάνατον του Α.Α Πατρός Πάπα Βενεδίκτου.Αυτή η μεγάλη μορφή υπήρξε ένα φάρος της μόρφωσης ,του σεβασμού της Ιεράς Παραδόσεως ,της συγνώμης της ανθρωπιάς. Προσωπικά είμαι θλιμμένος διότι είχα την τιμή να τον γνωρίσω ώς Αρχιεπίσκοπο του Μονάχου και μετέπειτα Καρδινάλιο. Αλλά ο φθοροποιός χρόνος επιφέρει την απώλεια πλήρης ημερών,στα 95 του χρόνια αφήνει πίσω του διδαχές παρακαταθήκες και φωτεινά μονοπάτια. Οι λαθεμένοι της καθολικής Εκκλησίας ας διδαχθούν εξ΄αυτών