Ο πνευματικός πόλεμος ,μια τραγικότητα της μετα-μοντέρνας εποχής.

Μου δόθηκε η ευκαιρία να μελετήσω εκ νέου ένα παλαιό κλασσικό έργο του αγαπημένου μου Αγίου Ιωάννη του Σταυρού με τίτλο "Η σκοτεινή Νύχτα της ψυχής " ( the Dark night of the Soul ).Σε αυτό το βιλίο αποκαλύπτονται απο τον 12 αιώνα περγραφικά οι εσωτερικές συγκρούσεις,τα ψυχολογικά μαρτύρια που θα βιώσει αναπόφευκτα ο κάθε άνθρωπος από την στιγμή που θα επιδιώξει να έρθει σε επαφή με το θείο. Αυτές οι πνευματικές κρίσεις δυστυχώς δεν αντιπροσωπεύονται στα κλασσικά έργα της ψυχανάλυσης,αντίθετα αγνοούνται θεωρούμενες και αυτές μια μορφή κάποιας ψύχωσης .Οι πνευματικές κρίσεις ,όμως έχουν να κάνουν με το πνεύμα και μόνον και πολλές φορες δεν αναγνωρίζονται ως ανθρώπινος πόνος.΄Αλλωστε για να αναγνωρισθεί η πνευματική κρίση ως πραγματική,θα πρέπει επισήμως να αναγνωρισθεί η ύπαρξη μιας Θεϊκής ύπαρξης που δρα στα πλάισια αυτού του Σύμπαντος,καθώς και η ύπαρξη της ψυχής.Δυστυχώς όλα αυτά δεν αποδεικνύονται επιστημονικά. Βέβαια ώς έχω δηλώσει κατα την εφηβία μου δεν ήμουν ένα θρησκευόμενο άτομο,και με γοήτευαν πιο υλιστικές προσεγγίσεις,μια που και το αντικείμενο των μελετών μου ήταν ο Νίτσε με τον Φρούντ,ο Αξελός με τον Πουλατζά και τον Καστοριάδη.Θεωρούσα βεβαίως ότι καθε νοητική και συναισθηματική διαταραχή είχε τις ρίζες της σε αυτή τη ζωή που είχε τις ρίζες της σε ένα πολύπλοκο σύμπλεγμα εμπειριών της παιδικής ηλικίας Και βέβαια ξεχώριζα τις πνευματικές κρίσεις από τις άλλες σε άτομα συμμετεχόντων σε θρησκευτικές κοινότητες . Οταν δέχθηκα το προσωπικό μου κάλεσμα να υπηρετήσω τον Επουράνιο Πατέρα σαν κληρικός αναγκάσθηκα να αναθεωρήσω τις απόψεις μου διευρύνοντας τους ορίζοντες μου. Οι εμπειρίες μου από την εκκλησιαστική ζωή κοντά σε ιερείς,μοναχούς κλπ,μου άφησε ένα "εμπειρικό στίγμα",πιστεύοντας διακαώς πώς όχι μόνο τα άτομα που ανήκουν στον θρησκευτικό χώρο,θα μπορούσαν να βιώσουν μια "σκοτεινή νύκτα της ψυχής "αλλά σε κάθε άνθρωπο,χωρίς καμια αεξαίρεση. Σήμερα ,η κοινωνία έχει κατακλυσθεί από επαϊοντες των πνευματικών θεραπευτικών μεθόδων,μια και η πνευματική κρίση μέχρι στιγμής δεν έχει αναγνωρισθεί ώς νόσος,π.χ όπως έχει αναγνωρισθεί η κρίση που οφείλεται στη γονεϊκή απόρριψη !! Η προσωπική μου εμπειρία,έχει να κάνει με την πλευρά των αγάμων κληρικών και μοναχών της Καθολικής Εκκλησίας,γιατί βίωσα πολλά κοντά τους και θετικά και άκρως αρνητικά.Εκεί συναντάς όλες τις νοητικές και συνασθηματικές διαταραχές που οφείλονται σε καταπιεσμένα συναισθήματα( η και πληγωμένα )και ιδιαίτερα ο θυμός,οι ενοχές,και ο φόβος.Με την ψυχολογικό-ψυχαναλυτική προσέγγιση έχουμε τα σύνδρομα της καταπίεσης της απώθησης και της αποστασιοποίησης,να οποία ξεπερνούν τα όρια των ψυχολογικών φραγών,εμποδίζοντας την εκφραση των συναισθημάτων,την σεξουαλικότητα που οι εν λόγω φραγές άμμεσα προκαλούν αναταραχή στο φυσικό σώμα,με και οι νευρώσεις να είναι το βασικό αίτιο τους. και δεν είναι σπάνιο,να συναντούμε στον χώρο αυτό της θρησκείας πολλά συμπτώματα κατάθλιψης ,ή και άλλες εσωτερικές διαταραχές που έχουν τις ρίζες τους ακόμη και σε διάφορες βιοχημικές ανισορροπίες ,αποτέλεσμα μιας εξωτερικής καταπιεστικής πηγής που διαταράσει την προσωπικότητα του κληρικού.Η καταπισμένη προσωπικότητα ,ενός νέου κληρικού ή και μοναχού ,που αναγκάζεται να ζήσει ,εκτός της θρησκευτικής του κοινότητος ,μόνος του,απόμακρος από τα υπόλοιπα νειάτα και τις συνήθειές τους,με μια καταπισμένη και ευνουχισμένη σεξουαλικότητα,ουσιαστικά μετατρέπουν μερικά από αυτά τα παιδιά ,σε διεστραμμένα ,ανώμαλα κτήνη που καταστρέφουν παιδιά μια ευαίσθητης ηλικίας.Δυστυχώς το πρόβλημα αυτό έχει πάρει παγκόσμιες διαστάσεις με αποτέλεσμα να αδυνατεί η εκκλησιαστική ηγεσία και οι θεσμοί της να κάνουν κάτι. Ενθυμούμαι ένα ιερομόναχο ο οποιος παρουσίαζε αυξημένη έκκριση ντομαμίνης με αποτέλεσμα να έχει μια υπέρτατη αγωνία,ένα αίσθημα πνιγμού.Πάντα πίστευε πώς είχε πρόβλημα με τους πνεύμονες του και την καρδιά του.Προσπαθήσαμε με πολλούς τρόπους να τον βοηθείσουμε προτού πέσει στα φάρμακα .Με πολύ κόπο και συνεδρίες ,ο άνθρωπος αυτός ,ανεκάλυψε την αίσθηση της ανεπάρκειας του με τον διαρκή φόβο ότι δεν θα ανταπεξέλθει στίς απαιτήσεις της ιερατικής ζωής του,μια και ήταν μόνος μέσα σε ενα ψυχρό γκριζωπό πρεσβυτέριο.Επομένως σταδιακά έχανε τις δυνάμεις του αποδεχόμενος την απώλεια του ελέγχου του για τα βασικά.Ολες του οι ανασφάλειες που είχαν αποτελέσει την κινητήριο δύναμη να κάνει αυτό που έκανε,φάνηκε ότι είχαν εκραγεί μεσα στην συνείδηση του,αφήνοντας μια τρομερή συνασθηματική σύγχυση. Μέσα σε έξη μήνες κάτω από μια σταθερή επαφή μαζί του σε συνδιασμό με την συμβουλευτική αγωγή,και με την εκμάθηση του πώς να ρυθμίζει μόνος του το σώμα του,του επέτρεψαν να αποκτήσει σταδιακά την αυτοπεποίθησή του,αλλά και να αποδεχθεί ουσιαστικά αυτή την επιλεχθείσα από αυτόν φάση της ζωής του,....Δηλαδή εν ολίγοις του δόθηκε η ευκαιρία της επαναεξετάσεως της ζωής του ,να απαντήσει στα βασανιστικά ερωτήματα,ώστε να νοιώσει και πάλι ικανοποιημένος και από τον εαυτόν του ,τις επιλογές του και την ζωή του που ουσιαστικά ήταν μια αυτοθυσία. Επαναλαμβάνω και πάλι πώς γενικά η κοινωνία μας μαστίζεται από πολλά δεινά.Η μετα-μοντέρνα εποχή,μαζί με την εξέλιξη δυστυχώς επέφερε ,την νόσο Αλτσχαιμερ,το AIDS εθισμό στα ναρκωτικά,την κατάθλιψη ,το άγχος και τις πάσης φύσεως νευρώσεις και τέλος τον Covid. Ατυχώς,όλα τα μέσα που έφερε στις κοινωνίες η επιστήμη ,και η τεχνολογία ουσιαστικά κατέστησαν ανάπηρη την συνείδηση και το πνεύμα των ανθρώπων.Ο ρυθμός της ζωής έχει γίνει πολύ αγχώδης ,εμποδίζοντας τον καθένα να φθάσει στο ζενίθ της υγείας του. Η θεραπεία των δεινών της συλλογικής συνείδησης των κοινωνιών και του κόσμου αποτελεί μια χίμαιρα!! Και τώρα το ερώτημα που μένει είναι :Ποιοί είναι αυτοί που θεωρούν τον εαυτόν τους Θεό?και επιβάλουν κανόνες και προυποθέσεις ,ακρωτιριακές ,μηδενιστικές βασανιστικές τυραννιστικές φρικτές και απαίσες σε αθώα όντα που δέχτηκαν το κάλεσμα στην υπηρεσία Του.Που αναφέρεται ότι ο Θεός Πατέρας απαιτεί την αγαμία των παιδιών του όταν ο ίδιος έδωσε την εντολή στους Πρωτοπλάστους με το :αυξάνεσθε και πληνθυνεστε?Οταν ο Χρστός ευλόγησε τον γάμο?Ποιοί είναι αυτοί που αποζητούν διεστραμμένα πρώτυπα ιερατικής ζωώς με αποκλεισμούς από την οικογένεια ,τον γάμο τα παιδιά κλπ.Είναι φυσικό να έχουμε θύμματα μια ψυχικής ασθενείας ,και δυστυχώς στο τέλος και μιας πνευματικής. Και δυστυχώς και τα δύο ανείκουν στον χώρο των νοητικών ή ψυχικών διαταραχών που είναι βεβαίως οι ψυχώσεις.Η νεύρωση είναι μια διαταραχή που δεν συνοδεύεται από μια ορατή αλλοίωση του νευρικού συστήματος,με κύρια συμπτώματα την υστερία,την αγωνία την μονομανία,τους καταναγκασμούς και την κατάθλιψη σε μερικές μορφές.Η ψύχωση βέβαια από την άλλη ,και εδώ έχουμε πολλούς ψυχωτικούς κληρικούς ,οπου οι δυστυχείς αυτοί χάνουν την επαφή με την πραγματικότητα και τις συνήθεις γνωστικές του λειτουργίες,έτσι οδηγούνται στη σχιζοφρένεια ,την μανιοκαταθλιψη,μελαγχολία,παράνοια και για μερικούς δυστυχώς σε μια γεροντική ψύχωση. Αυές οι καταστάσεις πρέπει κάποτε να προβλήματίσουν τους ηγέτες της Εκκλησίας,να εσκύψουν πάνω στα προβλήματα και να εγκαταλείψουν το μη-κανονικό στη ζωή των κληρικών.Σε αντίθετη περίπτωση,μια και που ο κόσμος των πιστών δεν τρώγει κουτόχορτο,και επειδή "το μαγαζί είναι γωνία" θα βλέπουμε μετακινήσεις πιστών σε άλλα δόγματα και θρησκείες και στον αθεϊσμό ( αγνωστικισμό,βουδισμό κλπ). Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο : Journal of the medical Association,παρουσιάσθηκε πώς το 99% των ανθρώπων που είχαν σεξουαλικούς περιορισμούς είχαν μια ψυχική διαταραχή. και ότι το 78% αυτών των ανθρώπων παρουσιαζόυν ορμονικές διαταραχές που ποικίλουν από την κακή λειτουργία του θυρεοειδούς αδένος με χαμηλά επιπεδα τεστοστερόνης και υψηλά επίπεδα προλακτίνης δηλ αναάρμοστες ορμονικές εκκρίσεις . Και δεν είναι τυχαίο πώς η ύπαρξη του σακχάρου στο αίμα,τα παγωμένα χέρια,η αυξημένη ρευματοειδής νόσου είναι δυστυχώς μια αντίδραση του σώματος σε αυτές της νευρώσεις αγχος κλπ. Πρέπει επιτέλους η Εκκλησία που απαιτεί θυσίες από νεά άτομα τάζοντας παραδείσους και σωτηρίες ,να αλλάξει στάση και να αποδεχθεί τις ανάγκες και την υγεία των κληρικών της.Δυστυχώς αυτό μέχρις στιγμής δεν γίνεται ,οπότε βλέπουμε από τις ψυχώσεις και τις νευρώσεις και διαστροφικές συμπεριφορές,που ανατριχιάζουν την κάθε ευνομούμενη κοινωνία . Δυστυχώς μέσα στην Εκκλησιαστική Ιστορία ,και Ιστορία των Θρησκειών συναντούμε διατσροφικές συμπεριφορές με εγκλήματα αίμα βασανισμούς κ.α.Δεν περνα απαρατήρητη η Ιερά Εξέταση,η σφαγή των Ουγενότων και των Οξιτανών στη Γαλλία ,από τα Παπικά ασκέρια.Τα εγκλήματα του ακραίου Ισλάμ κα. Ο Χριστός δίδαξε απλά πράγματα για την καθε μια περίπτωση το ίδιο και οι Απόστολοι Του,και δεν έχει το δικαίωμα κανένας να τα αμφησβητεί και να τα παρακούει. Επομένως προτού είναι αργά για την υπάρξή της η Εκκλησία πρέπει να αναθεωρήσει την στάση της και να γίνει πιο ανθρώπινη πιο πολιτισμένη . Ελπίζουμε πως στις άλλες ζωές που έρχονται κατ΄ανάγκην αυτό θα επιτευχθεί +Γεώργιος Παπαθανασίου Αρχιεπισκοπος