Ιστορικές αναφορές !

Επειδή υπάρχει μία σύγχυση ανάμεσα στους ορισμούς των Εκκλησιών ήτοι Παλαιοκαθολικοί ,Ρωμαιο-παλαιοκαθολικοί κλπ.Θα ανατρέξω συνοπτικά ,σε ιστορική αναδρομή. Ορίζουμε δε την καθολική Εκκλησία ως Ν.Κ.Ε ( δηλ.νεο-μοντέρνα Καθολική Εκκλησία ),την Παλαιοκαθολική Εκκλησία ως Π.Κ.Ε και την Παλαιά ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ως Π.ΡΚ.Ε για λόγους συντομίας . Είναι γεγονός πώς βαθειά μέσα στα σπλάχνα της η Ν.Κ.Ε ανέπτυξε μια προκλητική τάση εκμηδενίζοντας κάθε τι παραδοσιακό.Εκανε τελευταία δύο απαίσιες Βατικάνιες Συνόδους εισαγάγοντας ευτράπελα και παραλογισμούς.Αποδέχθηκε ,απόψεις διεστραμμένες και ιστορικά αάθλιες ,και βέβαια κατέστη αίρεση αποδεχόμενη τις ακραίες προτεσταντικές διδαχές στην Λειτουργική,αμφίεση κληρικών ιερά άμφια ,Αγία Γραφή ( με άθλιες μεταφράσεις ) κλπ.Σήμερα η Εκκλησία αυτή ουσιαστικά βάλλεται πανταχόθεν από φοβερά σκάνδαλα και διαστροφές ,μη έχοντας τι,να παρουσιάσει.Δεν είναι καθόλου τυχαία η "παραίτηση " αν μπορεί να ειπωθεί του Πάπα Βενεδίκτου ΙΣΤ,κάτι τραγικό για την ιστορία της. Εμμένουσα σε αντι-χριστιανικές απόψεις ,όπως η εμμονή στην υποχρεωτική αγαμία του κλήρου,καθίσταται μια προβληματική Εκκλησία στερουμένων των ιερατικών και Μοναστικών κλήσεων,παρ΄όλων των προσευχών και διαφόρων κόλπων ,όπως οι δήθεν Φραγκισκανοί-καπουτσίνοι της Ελβετίας που είχαν το θράσος να καλέσουν οικονομικά ανεξάρτητους ανθρώπους να κοσμίσουν το τάγμα τους.Επινοούν πολλά και είναι αυθεντίες στο είδος του.Ακόμη και τον απαράδεκτο θεσμό των ¨μονίμων διακόνων ¨" εφεύραν.Που ασκούστηκε αυτό ?Και όμως ο θεσμός καλά κρατεί. Ας πάμε στην Ιστορία : Οι Π.Κ.Ε προέκυψε σαν μια ιδιαίτερη Εκκλησιαστική ομάδα,από την αντίδραση εναντίον των αποφάσεων της Αης Συνόδου του Βατικανού ( 1870),η οποία δογματίσασα σύν τοίς άλλοις το " αλάθητο και το Πρωτείο του Πάπα ",απομάκρυνε ακόμη περισσότεροτην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία από την αδιαίρετη Μία ΑΓία Αποστολική και Καθολική Εκκλησία.Οσοι εξ΄αυτώ απέρριψαν αυτά τα ευτράπελα του Παπισμού,ονομάσθησαν Παλαιοκαθολικοί έχοντας την συνείδηση και ευτυχώς της αδιαίρετης Καθολικής Εκκλησίας. Μάλιστα δέ επειδή η Ορθόδοξος Ανατολική Εκκλησία απέρριπτε τις Παπικές καινοτομίες και αιρέσεις της Καθολικής Εκκλησίας βρέθηκαν να επιθυμούν την ένωσή τους μια και τίποτα δεν τους χώριζε. Η Κ.Ε βέβαια από τότε και αφού μετεσχηματίσθη σε Ν.Κ.Ε μετα την φρικτή Βα Συνοδο του βατικανού,άνοιξε ένα ψεύτικο διάλογο με ανόητο περιεχόμενο αφού οι ευτράπελες καινοτομίες ακόμη και μέχρι σήμερα καλά κρατούν σε αυτήν.Είναι πρόκληση να μιλούν για Οικουμενικό διάλογο. Στην Π.Κ.Ε προσεχώρησε στην Ολλανδία και η Εκκλησία της Ουτρέχτης,η οποία μέχρι το 1725 ήταν τμήμα της Κ.Ε.Ετσι λοιπόν το 1899 με μια κοινή απόφαση των δύο Εκκλησίων επιτεύχθη η ΄Ενωση καλούμενη "Ενωση της Ουτρέχτης .Περιλάμβανε δε τοις Π.Κ.Ε των κρατών Ολλανδιας Αυστρίας Ελβετίας ΗΠΑ κλπ.( Βλ . Πρωτ .Θ.Ζήση " Ο διάλογος με τους Παλιοκαθολικούς Θεσσαλονικη 1992 σε 129. ) Ο Θεολογικός διάλογος μετάξυ της Ορθοδόξου και Π.Καθολικής Εκκλησίας εμφανίζει εν αρχή τρείς σταθμούς : α.των Συνεδρέιων της Βόννης 1874-75 β.της θεολογικής αλληλογραφίας μεταξύ της Ορθοδόξου Θεολογικής Επιτροπής της Πετρουπόλεως και της Παλαιοκαθολικής Θεολογικής Επιτροπής του Ρότερναμ κατα τα έτη 1893-1913 γ.της Συνδιασκέψεως στη Βόννη Ορθοδόξων -Π.καθολικών θεολόγων κατα το έτος 1931. Η τετάρτη φάση των δύο Εκκλησιών ξεκίνησε από τις Πανορθόδοξες διασκέψεις Α,Β,Γ,Δ στο Βελιγράδι το 1966 Γενεύη 1970 και Βόννη 1971. Η επιτροπή αυτή που συνήλθε στο Βελιγράδι το 1966 ( Βλ.Αντ.Π θεσ.κη 1981 σσ 147-8)Παπαδοπούλου ο κοικουμενικός διάλογος και η ενότης της ορθοδοξίας Η επιτροπή αυτή σε κείμενό της παρατηρούσε : 1.Η Π.Κ.Ε δεν είχε παρουσιάσει σαφή θεολογική διδασκαλία και βέβαια σταθερή και ξεκάθαρη. 2.Η επιτροπή ζήτησε από την ΠκΕ να γνωστοποιίσουν τα κείμενα που έχουν δογματοσυμβολικό χαρακτήρα. 3.Η ΠΚΕ της Ενώσεως της Ουτρέχτης επέμεινε η Εκκλησία να μείνει στην πίστη της αρχαίας Εκκλησίας.,οπως δηλώθηκε από τις Οικουμενικές Συνόδους. 4.Η Π.Κ.Ε συμφωνεί και απορρίπτει με την Ο.Εκκλησία -το αλάθητο και το πρωτείου του Πάπα -το αιρετκό filioque από την προσθήκη του στο Σύμβολο της Πίστεως -της διδασκαλίας της ασπίλου συλλήψεως της Θεοτόκου,περί υπερτάτων έργων -και της διεστραμένης και καταναγκαστικής επιβολής του θεσμού της αγαμίας του κλήρου. 5.Η Π.Κ.Ε δέχονται : α.Την Αγία Γραφή -Ιερή παράδοση β.Κανόνα της Αγίας Γραφής γ.Σύμβολο Νικαίας Κων\λεως χωρίς το filioque δ.τις δογματικές αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων ε.την Αποστολική Διαδοχή στ'.Την τριαδολογία -Χριστολογία της μιας Εκκλησίας ζ'.το επτάριθμο των Αγίων Μυστηρίων η.Την τιμή της Θεοτόκου,τους αγίους και τα μυστήρια. 6.Η Επιτροπή δυστυχώς διετύπωσε διαφωνίες της Π.Κ.Ε προς την Χ.Ο Εκκλησία στο Filioque ,ενώ εν αρχή το απέρριπταν το ήθελαν θεολογούμενον. 7.Το πρόβλημα για την ΄Ενωση ήταν και η ένωση της Π.Κ.Ε με την Εκκλησία της Αγγλίας και την αυτόνομη Εκκλησία των Φιλιππίνων Και ενω ο εν λόγω διάλογος σταμάτησε σημειώθηκε μια πρόοδος της επιτροπής το 1970 στο Σαμπεζύ και το 1971 στη Βόννη. Ετσι αποφασίσθηκε ότι το προπαρασκευαστικό στάδιο ως λήξαν το 1973 με την απόφαση για την Α' Συνδιασκεψη για τον Αύγουστο του 1975.Ο εν λόγω διάλογος κράτησε 12 χρόνια και υπογράφτηκαν 26 κοινά κείμενα και από τις δύο πλευρές. Ομως η ΄Ενωση με τους Αγγλικανούς με την Πκ.Ε ώς και την Εκκλησία των Ευαγγελικών Λουθηρανών με καινοτυπίας όπως εις οιανδήποτε βαθμό χειροτονία των γυναικών κλπ,και όταν ο Αρχιεπίκοπος Arnold Harris Mathew to 1908 χειροτονήθηκε και εγκατεστάθη ως Επίσκοπος Μ.Βρετανίας από τον Αρχιεπίσκοπον της Ουτρέχτης Gerardus Gull,ο οποίος προσπαθούσε να προσυλητίσει αγκλικανούς κληρικούς επήλθε ρήγμα ,με αποτέλεσμα να ιδρύση της Αγία Παλαιά Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία,ζητώντας από τη Ρώμη την ΄Ενωση μαζί της ως Ενωτική Εκκλησία μια και αποδέχθηκε όλα τα θεολογικα ζητήματα που η ΠΚΕ είχε απορρίψει.Και βεβαίως όλα πρίν της Βας Συνόδου του Βατικανού. Ο διάλογος συνεχείσθηκε με την Ρώμη και βεβαίως επί των ημερών μου με σημαντική αλληλογραφία με το Ποντιφικό Ecclesia Dei.Ομως η σκληρή αντίδραση της Ελλαδικής Εκκλησίας με την εισήγηση ότι η Εκκλησία αυτή είναι μια μικρή ομάδα σχισματικών της Αγγλίας από τον Σεβ/το Ι.Σπιτέρη της ΙΣΚΙΕ,διέκοψε οριστικά τον διάλογο αυτό.Οι σχέσεις των δύο Εκκλησίων είναι ποικίλλες αλλού υπάρχει σαυμπάθεια αλλού απόρριψη.Η μαύρη διπλωματία της Αγίας ΄Εδρας είναι ένα εχθρικό ζήτημα στις τάξεις της Εκκλησίας μας .Επίσης τα διάφορα σκάνδαλα και οι μεγάλες διαστροφές κάποιων κληρικών επεβάρυναν τον διάλογο.Βέβαια ένα αλλο σημείο είναι ότι ΠΡΚΕ δεν δέχεται τις αιρετικές διδασκαλίες και Πρακτικές των αποφάσεων της Βας Συνόδου του Βατικανού. Το μικρόβιο του διαβολικού μίσους ανάμεσα στην Ελλαδική μέχρι τούδε ΙΣΚΙΕ και της Εκκλησίας μας πιθανόν να αναιρεθεί διότι όλα τα μέχρι τούδε μέλη έχουν αποσυρθεί λόγω ηλικίας και νέο αίμα επικρατεί στις δομές της .Προσευχόμαστε και ελπίζουμε,πώς κάτι μπορεί να αλλάξει +Γεώργιος Παπαθανασίου Αρχιεπίσκοπος