σκέψεις -μνήμες και επέκεινα !

Εχω δηλώσει πώς κατα την νεότητά μου δεν ήμουν ένας θρησκευόμενος άνθρωπος.Πολλές φορές υποτάχθηκα και αναμετρήθηκα σθεναρά με τα τότε υφιστάμενα πολιτικά ρεύματα ,με αποτέλεσμα να ξεπεράσω τον μαρξισμό.Αυτό που δεν ανέχθηκα ήταν η μετριότητα,και ο ανορθολογισμός είτε φιλοσοφικός είτε πολιτικός.Στην εποχή μου κυραρχούσε ο πόλεμος του Βιετναμ και το ολοκληρωτικό καθεστώς του Πολ Πότ.Ξεπερνώντας το μαρξισμό ως σκεπτόμενο όν οδηγείσαι θέλεις δεν θέλεις σένα αλλοώτικο μετερίζι της ζωής σου.Δεδομενου ότι βίωσα τότε την μεγάλη διάσπαση του ΚΚΕ,με την καθοδηγούμενη Ευρωπαϊκή Αριστερά και την άρνηση της γραφεικρατίας και του βάρβαρου Σταλινισμού.Η φύση της αστικής δημοκρατίας ουσιαστικά περνά μέσα από μια σταθερότητα σε μια αναζήτηση,και δείχνει τις ατέlιες του αριστερού κινήματος.Οι διασπασμένοι από το ΚΚΕ σχημάτισαν το ΚΚΕεσ-που μετασχηματίσθηκε πολλές φορές σε μορφές διάφορες ,συνασπιζόμενο άλλους και άλλες πολιτικές μορφές και χώρους ,μέχρι του σημείου να συνεταιρισθεί ακόμη και τον διάβολο και να κυβερνήσει αποτυχημένα συμβιβασμένα και άχαρα.Νέα μέλη που πλαισίωσαν αυτην την ρεφορμισμένη μορφή του ΚΚΕεσ,κατάντησαν προκλητικοί ψεύτες και οπαδοί υπογείων διαδρομών .Αν ζούσε σήμερα ο θεωρητικός κατα τον Ενρίκο Μπερλιγκουέρ ,Καθηγητής Νίκος Πουλατζάς,που τον θεωρεί σαν την κολώνα τους ευρω-κομμουνισμού,θα είχε φρίξει ,με τις κάστες της διαστροφής αυτού του πολιτικού εκτρώματος που τελευταίω απογαλακτήσθηκε από την ιδεολογία και πρακτική του ΚΚΕεσ.Είναι αληθές και το τονίζει ο Νίκος Πουλατζας στο βιβλίο του " Η κρίση των δικτατοριών " σελ 277 " Η Ελλάδα δεν γνώρισε ποτέ αξιόλογο σοσιαλδημοκτρατικό μήτε σοσιαλιστικό κόμμα...."Ολοι μας σταθήκαμε στην διανοούμενη πλευρά και όχι στην πολιτική.Είμαστε συνηθισμένοι σε ένα κόσμο που μας προκαλεί ανησυχία,και δεν θέλουμε να τον κοιτάξουμε στα μάτια,να αντιδράσουμε να επναστατήσουμε να αλλάξουμε.Δεν οδηγεί πουθενά η γκρίνια μας και τούτο γιατί τα δράματα συσσωρεύονται το ένα πάνω στο άλλο.Το δράμα με την Μακεδονία,τον εκμηδενισμό της μικρομεσαίας τάξης ,τον βασανισμό των συντάξιούχων και των ανυμπόρων ,από τους νεοφανείς αστέρες του ΣΥΡΙΖΑ επέφεραν από τη μια την απελπίσία και από την άλλη τον φόβο.Και βέβαια γιατί επιθυμούμε μια αλλαγή που ουσιαστικά δεν επιθυμούμε.Ουσιαστικά πρέπει να πιστέψουμε και να αποδεχτούμε μια δημοκρατική επανάσταση με ενότητα,θάρρος για δομημένες αλλαγές και μια κοινή βούληση.Μέχρι στιγμής υιοθετήθηκε από τις μέχρι τούδε Κυβερνήσεις η συγγραφή ενός καταλόγου διεψευμένων ελπίδων.Μια καταγραφή λαθών.Χωρίς όραμα αφήγημα και βούληση για κάτι σωστό.Οι ΄ελληνες διαθέτουν τη βούληση ξαίρουν τι επιζητούν τι θέλουν,απλά οι κυβερνώντες ψευδόμενοι παραμελούν το κάθε τι υπαισχημένο !Πρέπει οι πολιτικοί μας να σταματίσουν να παίζουν black games , στην πλάτη του λαού μας .Εχουν χρέος οι πολιτικοί μας απέναντι σε αυτούς που τους εμπιστεύθηκαν,να σταματήσουν να πληρώνουν φόρους υποτελείας στο σύστημα,να καταργήσουν τους κανόνες αυτούς που άλλοι επέβαλαν και που όλοι τους αποδέχθηκαν.Επιτέλους πρέπει η πολιτική να σταματίσει να έίναι ένα άκομψο και κλειστό επάγγελμα για λίγους μάγκες.Βιώσαμε τα τερτίπια της Δεξιάς και Αριστεράς διαιρεμένες και παθιασμένες μέσα σε ένα πατερναλισμό με ένα πολιτικό κερασάκι τον δήθεν σοσιαλισμό που ποτέ ο λαός μας δεν είδε δεν ένοιωσε ει μόνον την σοσιαλιστική βαρβαρότητα και απάτη.Τι θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό για μια αριστερά της συντήρησης σαν ΚΚΕ που θέλει έξω από την Ε.Ενωση,το ΝΑΤΟ ,κλείσιμο συνόρων κλπ και από μια πιο μετριοπαθή αριστερά μιας δημοκρατικής ευρωπαϊκής μεταρρύθμισης ?Και βέβαια μιας δεξιάς που κατηγορεί την Ευρώπη για όλα τα δεινά,με μια ταυτότητα κλεισμένη στον εαυτόν της ,μια ταυτότητα των ολίγων,που υμνεί την αδιαλλαξία σε κοινωνικό επίπεδο αμφιτλαντευόμενη σε οικονομικό επίπεδο με συμμαχίες και υποτέλειες ,στο προσκύνημα του μεγάλου κεφαλαίου και των πλουτοκρατών?Αλλά και μιας Ευρωπαίκής Δεξιάς πιο φιλελεύθερης και πιο κοινωνικής που μπορεί να ασκήσει κριτική σε επιβουλές θέσεων σε βάρος των λαών.και στα δύο τίποτα .Ενα κενό. Η μη επιλογή του δεξιού δρόμου έφερε τον αδέξιο,την ανημπόρια τον ερασιτεχνισμό και την πολιτική μαλακία .Πρέπει κάτι να είχε γίνει για να μπεί και η Ελλάδα στον 21 0 αιώνα και αυτό είναι η τωρινή πρόκληση.Αυτή η Μεγάλη Πατρίδα η Ελλάδα είναι φτιαγμένη για τον καθένα μας με τις ανάλογες Οδύσειές του.Και αυτές οι μυριάδες ελληνικές οδύσσειες υφαίνουν τον αόρατο χάρτη της Ελλάδος,που είναι ταυτόχρονα μια και πολυποίκιλη ,μυστηριώδης διαυγής πιστή στους θεσμούς και αδάμαστη.Γύρισα όλον τον κόσμο μα και εγώ σαν τον Αντρέ Μπρετόν αναφώνησα "έπεαα να ευρίσκομαι πουθενά αλλού " και ο Μπρετόν μιλούσε για την μεγάλη του αγάπη το Παρίσι.Η Ελλάδα έχει μια δητή έννοια είναι ένα Κράτος και ένα εγχείρημα,αυτό του έθνους που απελευθερώνει.,που σέβεται την δημοκρατία.Το Κράτος μορφοποίησε το ΄Εθνος μας με την επανακατάκτηση των συνόρων την απόταξη της δουλείας από τον Οθωμανικό τύραννο κατακτώνας κανόνες ,όπως η ισότητα και η δικαιοσύνη και η δημοκρατία.Το κρατος μας πρέπει να ενσαρκώσει με τόλμη τις δομές της ισορροπίας συνδεόμενο με τον εσώτατο πυρήνα των ατόμων και των ομάδων.Γύρω από το κράτος εξυφαίνεται αυτό που ενώνει ,το κοινό για όλους πρόγραμμα ,την Δημοκρατία και τους λαϊκούς θεσμούς της .και όμως αυτή η θεσπέσια λέξη-η Δημοκρατία αφέθηκε από τους κακούς πολιτικούς και τις επιλογές των να παρακμάσει.Την χρησιμοποιούν μερικοί για την άρνηση ,την αδιαλλαξία τον φανατισμό και την περιφρόνηση αυτών των ελευθεριών που δόθηκαν με μάχες .Οι διανοούμενοι προσπαθούν να διαχωρίσουν τις έννοιες republique et Democratie.Και οι δύο έννοιες που καλούμαστε να χειραφετήσουμε και να σεβαστούμε,είναι και μόνον αυτές της ατομικής χειραφέτησης μακρυά από τις δεισιδαιμονίες του εμφυλιο-φονικού παρελθόντος και της προδοσίας,θρησκευτικής ή κοινωνικής και άλλες που μας κάνουν σκλαβους .Ναι ! σκλαβους χωρίς να το κατανοούμε.Μήπως δεν είμαστε σκλαβοι της οικονομικής ολιγραχίας της τροϊκας και του βρωμερου ΔΝΤ? Η Ελλάδα είναι δυστυχισμένη άτυχη και πολλάκις μόνη μέσα στις εχθρικές προκλήσεις και βάσανα και τούτο γιατί γλυστρά πρός το άγνωστο και επειδή δεν κρατά στα χέρια της τη μοίρα της,επειδή χάνει την ταυτότητά της . Στην Ελλάδα ,επικρατεί η Ορθόδοξη πίστη αυτή που ακολουθεί ουσιαστικά την παράδοσή της .Εχει προσφέρει τόσα η Ορθόδοξη Εκκλησία που δεν προσέφερε ο Καθολικισμός στην Δύση.Μέσα στην κρίση τα συσσίτια πολλά ,η στήρηξη των αδυνάμων ,ο μαχόμενος κληρικός μέσα από το μείγμα οικογένεια με τις ανάγκες της και ενορία με τις απαιτήσεις της .Μια Εκκλησία μέσα στην δημοκρατική πρακτική και όχι έναν παπικό μονοκρατισμό πώς εγώ είμαι ο αλάνθαστος ως ο Θεός.Επομένως και εδώ προηγείτε η Ελλάδα ,πάει μπροστά ,σεβόμενη μεν την παράδοση δέχεται ,την ομορφιά της προσφοράς με την δική της κουλτούρα και δυναμική.Οι Βατικάνιες αρχές ,ουσιαστικά είναι λόγια στον αέρα ,λόγια και κατεστημένα στο γόνατο δηλ.γράφονται για να μην ισχύσουν.Δηλ.Η Καθολική Εκκλησία παρουσιάζει γραπτά Νόμους Διατάξεις Εγκύκλιες Επιστολές κατηχήσεις ,με σκοπό να ισχύσουν τα αντίθετα.Ενα παράδειγμα είναι πως νοούν την φτώχεια οι Φραγκισκανοί,μιλούν για απόλυτη φτώχεια αλλά βιώνουν την πολυτελεια και την κρεπάλη.Στη Ελλάδα το λαϊκό κίνημα που ξεκίνησε από το ΣΕΚΕ,με τον Μπεναρόγια και τους ομοϊδεα΄τες του,και που κατέληξε στον παραδοσιακό ΚΚΕ,είναι και αυτό μια μορφή πολιτικής παράνοιας .Τόσα και τόσα λάθη ενός βάρβαρου σταλινικού προτύπου,ένα μίσος και απέχθεια για την Δύση την Ευρώπη και τους Δημοκρατικούς θεσμούς.Ενα βήμα πίσω σε κάθε απόφαση τίποτα το ξεκάθαρο.Λάθη πάνω στα λάθη 'αρνηση της μαρξιστικής ιδεολογίας με πρότυπα βαρβαρότητας και αίματος.Στην χώρα το ΚΚΕ δοκιμάσθηκε ,ο ΣΥΡΙΖΑ δοκιμάσθηκε ,το ΠΑΣΟΚ δοκιμάσθηκε και απορρίσθηκαν και τείνουν κατερχόμενα στο μηδέν.Χρειάζεται μια ανελαστική Κυβέρνηση να δεχθεί την μεταμοντέρνα εποχή και να διαλύσει το γραφειοκρατικό κράτος με τους άχρηστους μαλάκες των γραφείων του Δημόσιου βίου.Το να αναφέρεσαι στον Μαρξ,και τον Γκραμσι ,δεν είναι ουτοπία,απεναντίας θεμελειώνει την άποψη ότι η έννοιατης νομιμότητος που προσδιορίζεται από την κυρίαρχη τάξη μέσω του κράτου και της άρνησης του κρατισμού λειτουργεί και θα λειτουργεί υπέρ της συνοχής του κοινωνικού σχηματισμού.Και πρέπει δυναμικά να αρνηθούμε ότι το κεφαλαιοκρατικό κράτος έχει την θετικότητα με τις κυρίαρχες τάξεις .Ας αρνηθούμε την οργανικιστική -ιστορικιστική αντίληψη επιτέλους για το κράτος βασιζόμενο σε μια ντιπ απλοΊκή σύλληψη αυτής της δυαδικής πάλης των τάξεων μεταξύ κυριάρχων και κυριαρχομένων και του πλήρους ελέγχου του κράτους από τους πρώτους χωρίς την λαϊκή συμμετοχή και σεβασμό στην θέληση του λαόύ.Και βέβαια το ΚΚΕ και οι λοιπές ελλαδικές αριστερές δυνάμεις αδυνατούν να μετατρέψουν αυτό τον συσχετισμό.Και αυτό οφείλεται στην αδρανοποίηση τους μια και όλοι μαζί δεν υπερβαίνουν το 5% για τους ακραίους και άλλα 15% για τους οπαδούς της ψέυτικής αριστεράς .Η σημερηνή Φιλελέυθερη Κυβέρνηση της Ν.Δ υπό τον κ.Μητσοτάκη έψαξε τον σφυγμό και είδε το κατάφατσα το πρόβλημα ,και κατόρθωσε να δενεισθεί αρνητικά,να εισβάλει στην κοινωνία με την τεχνολογία,να σπάσει αποστήματα κατεστημένων των δημοσίων υπηρεσίων που αντριδρούν οι πούστηδες συνέχεια σε αυτή την εξέλιξη π.χ απόδοση συντάξεων σε εύλογο διάστημα κλπ.Να επιστρέψει μέρος από τα κλεμμένα σε βάρος εργαζομένων και συνταξιούχων,να μειώσει τις φορομπηχτικές εισφορές σε βάρος των αδυνάτων.Ομως αυτό δεν αρκεί χρειάζεται συνέχεια και πρέπει να γίνουν μετασχηματισμοί να αλλάξουν Υπουργοί εκεί που δεν τραβούν και να ξεκαθαρίσει το τοπίο στην πατρίδα μας .Η κεντρώα δομή μέσα σε φιλελευθερες αξίες ουσιαστικά μηδένισαν την ακραία δεξιά ,τρέποντες σε πανικό και οπισθοχώρηση την πρόστυχη λεγόμενη αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ.Βέβαια ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕεσ,είναι δύο ασύμβατες ανύπαρκτες σχέσεις η μια με την άλλη.Σήμερα ,στον χώρο αυτόν της αριστερής απάτης εκλίπει ο διανοούμενος λόγος.Υπάρχει ο κιτρινισμός η αλητεία του Πολλάκη και οι απάτες άλλων που ψάχνονται από την Δικαιοσύνη.Δεν νομίζω πώς άν ο διανοουμιστικος ρόλος του ΚΚΕεσ όπως φτιαχθηκε από τον Νίκο Πουλατζά και τον Κ.Φιλίνη και άλλους σκεπτόμενους τότε θα μπορούσε να δείξει σήμερα ένα ρεαλιστικό πρόσωπο,στην διακυβέρνηση της πολυτάραχης Ελλάδας.Πιθανόν να υπήρχε ένας πιο έντιμος λόγος ,πιο ρεαλιστική αρχή.Αμφιβάλλω όμως για την κυβερνητική δεινότητα.Ομως το ΚΚΕεσ μαζί με τις Ευρω-κομμουνιστικές αξίες του πέθανε ,έφυγε ,πνί..χθηκε από τις ρεβιζινιονιστικές μαλακίες των ιθυνόντων του ΣΥΡΙΖΑ. Kαι επειδή λάτρευσα στον διανοητή Νίκο Πουλατζά και τον αρνητή της σοσιαλιστικής βαρβαρότητος Κορνήλιο Καστοριάδη που μαζί με το Αξελό μετουσιώσαν με ξεκάθαρα λόγια την επιστήμη από την εφαρμογή των αξιών,θα ανα φερθώ στίς φράσεις του πρώτου : " αυτός ο συνασπισμός εξουσίας συνιστά μια αντιφατική ενότητα τάξεων και μερίδων τάξεων πολιτικά κυριάρχων υπό την αιγίδα της ηγεμονικής μερίδας κλπ." Τελικά χρειάζεται μια επανάσταση ,μια τέτοια επανάσταση θεσμών και μιας δυνάμεως λα¨>ικής που θα πεί όχι σε αυτά που τον ζημιώνουν σκεπάζουν τα οράματά του .Μια άοπλη επανάσταση αναίμακτη ,γαρυφαλένια .....και αυτή η επνάσταση θα είναι η ομορφότερη Ας την γευθούμε .Ισως είναι καλλίτερα +Γεώργιος Παπαθανασίου